ذرات گریزان
از همه ی ذراتی که در جهان وجود دارند شاید نوترینو ها بیش تر از همه کنجکاوی انسان را باشند زیرا از همه ی ذرات گریزانتر هستند . این ذره بار الکتریکی و جرم احتمالا جرم ندارد و آشکارسازی آن فوق العاده مشکل است.
در سال 1930 ولفگانگ پاولی به دلایل کاملا نظری وجود این ذره را پیش بینی کرد تا بتواند از دست رفتن عجیب انرژی را در واپاشی رادیو اکتیو توضیح دهد . پاولی نظر داد که این انرژی از دست رفته به صورت ذره ی جدیددی که در آزمایش ها دیده نمی شود . انتقال یافته است. در 1933 فیزیکدان ایتالیایی انریکو فرمی اولین نظریه ی جامع این ذره ی گریزان را که نوترینو (به زبان ایتالیایی (یک ذره ی کوچک خنثی)) نامید ، منتشر کرد. اما چون هنور کل وجود نوترینو قطعیت پیدا نکرده بود . مجله ی انگلیسی نیچر انتشار مقاله ی او را در زمینه ی نوترینو رد کرد.
آزمایش نوترینوها فوق العاده مشکل است زیرا این ذرات بسیار نفوذپذیر هستند و علایمی از حضور خود باقی نمی گذارند . آن ها می توانند به سادگی در زمین نفوذ کنند . در هر ثانی از بدن ما نوترینو هایی رد می شوند که در آن سوی کره ی زمین در کشور آمریکا وارد زمین شده اند از هسته ی درونی زمین عبور کرده اند و از کف اتاق به ما رسیده اند در واقع اگر تمام منظومه ی خورشیدی ما از سرب جامد پر شده بود بعضی از این نوترینو ها می توانستند حتی از این مانع بزرگ نیز رد بشوند.
وجود نوترینو سرانجام در سال 1953 در آزمایشی دشوار که مستلزم بررسی تابش عظیم ناشی از یک راکتور هسته ای بود تایید شد.