زیبایی فیزیک
به نام خدا
زیبایی چیست؟
برای یک موسیقی دان زیبایی می تواند یک قطعه ی سمفونیک با هم نوایی باشد که احساسات شدیدی را برانگیزد.از نظر یک هنرمند زیبایی می تواند یک تابلوی نقاشی باشد که عصاره ی صحنه هایی از طبیعت یا مفهومی نمادین را منعکس کند. اما برای یک فیزیکدان معنای زیبایی تقارن است.
در فیزیک بارزترین نمونه ی تقارن یک بلور یا سنگ های جواهر است. بلور و سنگ های جواهر چون تقارن دارند زیبا هستند.اگر آن ها را در زوایای خاصی بچرخانیم،زیبایی خود را حفظ می کنند.
ما می گوییم حرکت دورانی بلور تحت زاویه ی خاصی ناوردا(بلاتغییر) است. زیرا بلور به وضعیت سابق خود بازمی گردد.به عنوان مثال اگر یک مکعب را دور هر یک از محور های خود نود درجه بچرخانیم،به وضعیت سابق خود برمی گردد. یک کره از این هم تقارن بیش تری دارد،زیرا در حرکت دورانی به دور هر محوری، ناورداست چون شکل خود را بازمی یابد.
به نحو بسیار مشابهی زمانی که تقارن را در فیزیک به کار می بریم،می خواهیم که معادیات در اثر پاره ای از دوران ها بدون تغییر باقی بمانددر این حالت حرکت دورانی (در واقع جابه جایی ها) زمانی روی می دهد که فضا را به زمان و یا الکترون ها را به کوارک تغییر دهیم.اگر این معادلات در پاره ای از چرخشها بدون تغییر باقی بماند می گوییم که آن ها نوعی تقارن زیبا را حفظ کرده اند. تقارن به ما کمک می کند تا نابهنجاریها و واگراییها را در نظریه از بین ببریم.
ذ