نظریه ی ابر ریسمانها ، یک نظریه ی همه چیز؟
نظریه ی ابر ریسمانها اجزای نهایی طبیعی را ریسمانهای نوسان کننده می داند . اگر این فرضیه درست باشد این معنا را می دهد که پروتونها ونوترونها در تمام مواد از بدن ما تا دورترین ستاره در نهایت از ریسمان تشکیل شده است هیچ کس این ریسمان ها را ندیده است زیرا بسیار کوچک تر از آن هستند که قابل مشاهده باشند (آن ها ده میلیارد میلیارد از پروتون کوچک تر هستند.). طبق نظریه ی ابر ریسمانها دنیای ما از آن جهت به نظر می رسد که از ذرات نقطه ای تشکیل شده است که لوازم اندازه گیری ما برای دیدن این ریسمانهای فوق العاده کوچک نارسا هستند.
در نگاه اول عجیب به نظر می رسد که چنین مفهوم ساده ای ، یعنی جایگزینی ذرات با ریسمانها بتواند جایگزینی ذرات با ریسمانها را توضیح دهد . اما نظریه ی ابر ریسمانها آن قدر زیبا ، جامع و کامل است که می تواند به سادگی توضیح دهد که چرا در جهان میلیاردها ذرات و اجسام مختلف وجود دارند .
پاسخ این سوال قدیمی که ماده چیست ؟ خیلی ساده است ماده از ذراتی تشکیل شده است که حالت های مختلفی از نوسانهای ریسمان هستند .
اما دلیل اصلی نشاط فیزیک دانان از این نظریه این است که به نظر می آید بتوان به وسیله ی آن شاید مهم ترین مسیله ی علمی قرن یعنی یگانگی چهار نیروی موجود طبیعی در یک نظریه ی جامع ، را حل کرد. .خیلی ساده است ماده از ذراتی تشکیل شده است که حالت های مختلفی از نوسانهای ریسمان هستند .
